Ik probeer er vaak aan te denken. Wat deed ik allemaal toen ik nog geen kinderen had? Ik verveelde me soms, dat herinner ik me wel. Maar ik verveelde me nogal snel. Daarom heb ik ook steeds iets om handen. Laat opstaan gaat voor mij gepaard aan een dag die verloren is gegaan, al snak ik de laatste jaren wel naar meer slaap. Dubieus hé. Maar waar is die tijd naartoe?
Veel hobby’s enzo…
Ik weet nog goed dat ik als kind veel hobby’s had. Ik zat niet stil, dat is een zekerheid. Dat heb ik dus al heel mijn leven. Korfbal, paardrijden, jiu jutsi, ballet, … Enkel korfbal en paardrijden zijn uiteindelijk gebleven. Ook creatief ging het me wel goed voor de wind. Ik was een kind dat zich met alles kon bezighouden, fantasie genoeg. Maar er waren wél momenten dat ik me verveelde, ik wéét dat gevoel nog. Dat mijn moeder allerlei dingen voorstelde en dat ik nijdig werd van de ‘leegte’. Minuten gingen verloren zonder dat ik iets kon doen. Bizar. Iets wat ik nu nog steeds heb.
Ik werd ouder en korfbal ging steeds meer een belangrijkere rol spelen. Uiteindelijk was er maar 1 dag dat ik niet aan het trainen was denk ik. Maandag. De rest van de dagen zaten goed vol. Het loonde de moeite, ik was ook goed in de dingen die ik deed. Ook op schools vlak en op creatief gebied. Het zat wel snor. Ik was een doorzetter, een energiek mens en ik ging “vollen bak” voor de dingen die ik wou bereiken. Naarmate ik ouder werd ging de weg steeds hobbeliger met wat obstakels. Verkeerde beslissingen hoorden daar ook bij. Dat hoort allemaal bij de pubertijd zeker, maar toch…
lees ook: hoe een eetprobleem mijn sportcarrière verwoestte
Vervelen?
Toen ik samen ging wonen waren ook wel eens momenten dat ik me verveelde. Mijn hoofd maalde dan. Wat kan ik doen? Wat kan ik gaan doen? Bijna nooit dacht ik aan eens gewoon relaxen en een filmpje kijken op’t gemakske. Dat kwam wel eens voor maar die momenten waren zeldzaam. Ik herinner me wél een bepaalde periode dat ik steeds moe was. Ik kwam dan van mijn werk, ging liggen, sliep, at en sliep verder. Dat ik uiteindelijk vanzelf overgegaan, maar ik besef nu dat er toen waarschijnlijk wel iets aan de hand was.
Moederschap: nooit meer vervelen…
Sinds ik mama ben geworden zijn de momenten dat ik me verveel op 1 hand te tellen. Kinderen slorpen energie op. Gelukkig ben ik een vat vol energie en heb ik voldoende. Maar er zijn wel eens momenten dat ik graag terug zou gaan naar vroeger. Naar de tijd waar je enkel verantwoordelijk was voor jezelf, waar je enkel voor jezelf moest zorgen en naar momenten waar je je écht eens kon vervelen en niet wist wat te doen. Ik heb nooit het gevoel dat ik niets kan doen. Je hebt altijd wel iets te doen: werken, kuisen, wassen, koken, naar de winkel gaan, kinderen entertainen en vooral niet veel slapen.
Maar pas op, ik leef dit leven graag. Ik zeg echter wel vaak tegen jongen mensen die nog geen kinderen hebben, maar er wel aan willen beginnen, om nog eens goed te genieten van momenten waarop je je verveelt. Want dat zal je nadien nooit meer kunnen zeggen. Tenzij je kinderen uit het huis gaan. Dan zal er misschien weer een moment aanbreken dat je niet meer weet wat te doen. Alhoewel, mij kennende…
Hoe zit dat bij jullie?
XOXO Nathalie
No Comments