Unicorns & Fairytales
Hoogsensitiviteit moederschap My life Personal

Mijn kind gaat naar het eerste leerjaar…mijn gevoel…

Het is zover. Mijn firstborn gaat naar het eerste leerjaar. Toen ik een vragenrondje deed op Instagram waren er enkele mensen die naar mijn gevoel vroegen. Wat vind ik ervan, wat ervaar ik, wat wil ik, wat verwacht ik? Natuurlijk is ieder kind anders en reageer ik in dit artikel op het persoonlijk gevoel op onze gezinssituatie,  als mama zijnde en hier en daar iets minder op het rationele gevoel als juf zijnde, hoewel ik ook mijn visie op onderwijs heb. Een persoonlijk artikel…

Mixed feelings

Het eerste leerjaar is mega speciaal vind ik. Het zou naar mijn gevoel minder speciaal mogen aanvoelen want dat wil gewoon zeggen dat het een grote impact heeft. Op kinderen, maar ook op de ouders. Ik vind dat de overgang naar het eerste leerjaar veel zachter zou mogen dan dat het nu in bepaalde scholen is. Goede kleuterscholen zouden al ingespeeld moeten hebben op de kwaliteiten en talenten van je kinderen, hebben gewerkt rond de zelfstandigheid en het werken in hoeken. Kinderen van de kleuterschool zijn eigenlijk zelfstandiger dan sommige kinderen op het einde van het eerste leerjaar omdat vaak leerkrachten van de lage school denken dat kleuters niets kunnen. Dat is NIET waar. Het is vaak de lagere school die de kinderen weer onzelfstandig maakt. Is dat een woord? Vanaf nu wel.

Mijn gevoel is dan ook dubbel. Ik ben langs de ene kant blij, enthousiast en benieuwd en langs de andere kant bang. Bang dat mijn kind weer moet opboksen tegen vooroordelen door zijn hooggevoeligheid. Dat is nog altijd iets waar bepaalde mensen niet mee om kunnen of niet in geloven. Ik heb langs de ene kant geluk dat hij in dezelfde school blijft, dus dat de kleuterjuffen de leerkrachten van het eerste leerjaar kunnen briefen. Maar langs de andere kant ben ik bang dat hij zichzelf niet gaat kunnen zijn. Dat hij weer bang gaat zijn om zijn gevoelens te tonen. Dat hij weer nachtangsten krijgt. Dat heeft hij nu nog sporadisch als hij zenuwachtig is voor een bepaalde gebeurtenis. Ik weet dat ik het los moet laten en dat het wel zal loslopen (of misschien niet natuurlijk), maar ik weet ook dat een juf of meester het jaar maakt of kraakt. Ik heb wel vertrouwen in mijn eigen collega’s natuurlijk. Toch… je moedergevoel is iets speciaal.

De corona crisis is dan ook geen goede zaak voor het onderwijs. Je kan niet meer klasdoorbrekend werken, naar buiten gaan wanneer je wil enz… Met die bubbels, afstand bewaren. Niet gemakkelijk. 

knikkerbaan voor kinderen - unicorns & fairytales

Op niveau? Of meegaan met de stroom? 

Een bijkomende bezorgdheid van mij is eerder persoonlijk maar toch niet onbelangrijk: Vince heeft altijd al een beetje voorgestaan op bepaalde cognitieve vaardigheden, maar op emotioneel gebied staat hij dan wat minder ver. Hij is heel gevoelig, onzeker en heeft de neiging om wat te gaan onderpresteren als hij niet voldoende gestimuleerd wordt. Een goede leerkracht zou daar zeker mee moeten kunnen omgaan. Hij leest al vlotjes boekjes van AVI 4/5 en begrijpt goed wat hij leest. Hij hoeft ook niet meer te hakken en plakken, hij leest gewoon vlotjes door. Woordjes als ik, pom, tom, mop… is eigenlijk een beetje tijdsverspilling. Ik veronderstel dat er meerdere kinderen al kunnen lezen. Ik hoop dan ook dat ze hem gaan uitdagen op zijn niveau en hem niet gewoon wat extra blaadjes geven…  Hij kijkt wel uit naar het leren schrijven, maar dat is pas later in het jaar aan de orde. Rekenen tot 20 gaat ook vrij goed. En nee, we hebben hem niet gepushed, hij vroeg aan ons welke letters het waren en begon te lezen. Het lijkt aanleg te zijn.

Ik weet wel dat, als hij dan uitgedaagd wordt en als hij dénkt dat hij het niet gaat kunnen, er gewoon niet aan wil beginnen. Maar langs de andere kant wil hij wel goed doen voor de juf of meester dus zal hij waarschijnlijk wel doen wat hij moet doen. Ik ga het een beetje moeten lossen denk ik.

Mijn afkeer van huiswerk

Huiswerk is ook iets dat nieuw gaat zijn… en waar ik niet helemaal achter sta. Wél de noodzakelijke dingen zoals bijvoorbeeld blijven lezen, het uur oefenen, tafels, woordenschat onderhouden… of op een speelde manier iets inoefenen. Ik ben voorstander van OUT OF THE BOX PLAY. Nog eens het zoveelste blaadje met rekensommen of nog eens een blaadje schrijven, na 8 uur op de schoolbanken… daar heb ik het moeilijk mee. Zeker in de lagere jaren. Ik spreek natuurlijk niet alleen als mama, maar ook als leerkracht zijnde. Er zijn andere zaken waar kinderen kennis mee kunnen opdoen. Als je na de schooluren nog wat uren moet spenderen met schoolwerk, dan blijft er op sociaal vlak en van gewoon SPELEN niet veel meer van over. En spelen is ook heel leerijk en ontspannend. Noodzakelijk zelfs. Zelfs in de klas vind ik dat kinderen niet alleen leren door werkblaadjes. Integendeel… Leren schrijven, rekenen, wereldoriëntatie kan op veel manieren. Ontdekkend leren, daar ben ik voorstander van. 

Wie benieuwd is naar mijn visie op onderwijs: Hoe ik persoonlijk vind dat we ons onderwijs moeten aanpassen

 

 

Dus ja… ik heb een gemengd gevoel. Vince zelf is enthousiast. Maar ook best wat zenuwachtig denk ik. Wat ik zeker vermijd zijn mijn bezorgdheden aan hem laten zien. 

XOXO Nathalie 

 

 

You Might Also Like...

5 Comments

  • Reply
    Manon
    6 augustus 2020 at 09:10

    Hey, zelf nooit huiswerk moeten maken in het lager, in de opvang altijd als enige mogen spelen omdat de rest nog aan het oefenen was.
    Nu mijn dochter ook naar het eerste gaat (spannend hè!), zie ik er enorm tegen op om haar elke avond nog aan het werk te zetten.
    Ze is zeer leergierig en zal dit met plezier doen, maar ik vind dat ze na school moeten kunnen ontspannen en spelen. We zullen zien wat het brengt. Maar oooh wat worden ze groot! Veel succes ❤️

    • Reply
      Nathalie
      6 augustus 2020 at 14:45

      Ja dat is zo hé… Misschien valt het allemaal nog wel mee… Maar ik hoop echt dat er een beetje een andere visie komt op het onderwijs…

  • Reply
    Andrea
    6 augustus 2020 at 09:26

    Hallo,
    Ik begrijp uw gevoel helemaal goed. Onze zoon gaat nu in September ook naar het eerste leerjaar en hij word tijdens de lockdown gediagnosticeerd met ASS en ADHD. Hij heeft een fantastische juf gehad in de derde kleuterklas, die hem en ons veel heeft geholpen en ik hoop dat onze Vincent ook in het eerste leerjaar een juf gaat hebben, die een beetje kan aanvoelen wat hij nodig heeft en goed blijft ondersteunen. Ik ben helemaal benieuwd hoe dat allemaal gaat worden.. een logopodiste komt al meer dan een jaar twee keren per week voor hem naar school en normaal gezien wordt vanaf oktober extra hulp opgestart via het NOA netwerk. De logopediste heeft wegens corona al niet meer naar school mogen komen. Ik ben een beetje bang ook dat de Noa begeleiding misschien ook niet mogelijk gaat zijn, en wij naar school naar de logo en verdere begeleiding moeten gaan en dat het met schoolwerk teveel gaat worden.

    Dit zijn zo de zorgen en vragen die ik mij stel, maar ik ben ongelooflijk fier op Vincent dat hij naar het eerste leerjaar mag gaan. Het was in het begin van de 3de kleuterklas helemaal niet zeker maar hij heeft zich super ontwikkelt en zijn best gegeven en ik weet wat het voor een inspanning voor hem moet zijn.

    • Reply
      Nathalie
      6 augustus 2020 at 14:47

      Wat fijn dat je dit met mij wil delen. Ik begrijp je gevoel helemaal. Al is het toch nog anders. Heb vertrouwen in de juffen en vooral goed je gevoel verwoorden, op een constructieve manier, als er iets is dat je wel of net niet goed vind.

  • Reply
    Kathy
    9 augustus 2020 at 20:44

    Mijn jongste dochter gaat straks naar het 1e leerjaar. Ze is ons 5e en jongste kindje. Geen kleuters meer dus, straks. Toch een hoofdstuk dat afgesloten wordt. Haar grote broer en zus gaan naar het 6e en en 4e leerjaar. En dan heb je nog onze tweeling, zusjelief van de tweeling gaat naar het 3e leerjaar, broerlief stapte in januari over naar het buitengewoon onderwijs, type basisaanbod. HIj zat voor de 2e keer in het 1e leerjaar, toch bleek het tempo voor lezen en schrijven te hoog. Dit vanwege een leerstoornis.
    Niets dan lof voor de inzet op de school voor buitengewoon onderwijs waar onze zoon schoolloopt en voor de school van onze 4 andere kinderen.
    Maar op systeemvlak klopt de indeling van kinderen in kalenderjaren totaal niet. Onze jongen kan als bijna 8-jarige lezen als een 6-jarige, maar inhoudelijk heeft dat jongetje zo’n mooi verhaal te vertellen.
    Een overstap naar het buitengewoon onderwijs was nodig om hem het vertrouwen te geven om verder te schrijven aan zijn verhaal. Hetzelfde geldt voor kinderen die wel erg vlot zijn met lezen en schrijven, maar op andere vlak af en toe een liefdevol duwtje in de rug nodig hebben.

Leave a Reply