De eerste stapjes van Vince

Het is zover, de eerste stapjes zijn gezet. We moesten er lang op wachten maar uiteindelijk moest het er eens van komen.

De eerste stapjes

Yes! De eerste stapjes zijn gezet. Niet dat we ongerust waren hoor, Vince stapte al vlotjes aan de hand en kon zich al goed voortbewegen achter een loopwagentje en aan de zetel, deuren, muren… Het enige dat hij nog niet deed was alles loslaten. Dan ging hij weer zitten en begon hij te huilen. Hij was er duidelijk nog niet klaar voor. Hij is nu bijna 17 maanden.

Vince kan eigenlijk al heel goed praten. Hij zegt geen zinnen maar hij benoemt alles wel duidelijk. Zijn eerste woordje was “bal”, daarna kwamen “mama” en “papa” en vanaf toen ging het vlot. Bumba, Peppa Pig, buurman, schoenen, bloem, boom en tegenwoordig alles wat je zegt. Je moet oppassen wat je zegt. Hij kan al enkele lichaamsdelen aanduiden bij zichzelf en bij anderen, zelfs bij zijn geliefde Peppa Pig. Toch grappig dat ze doorhebben dat het streepje een mond is. Hij benoemt ook zijn mond, neus, ogen en oren (al lijken die twee wel erg op elkaar), buik en (ja hoor) piemel!

lees ook: de eerste schoentjes

Eerst praten, dan stappen

Maar we hadden dus al door dat zijn focus meer op het praten lag en niet op het stappen. Door veel aanmoediging ging hij af en toe eens een stap vooruit maar dat was het dan ook. Mama deed voor hoe hij kon gaan staan en dat deed hij trots met zijn armpjes in de lucht en hij riep dan mee HOERAAAA! Wanneer hij nog net zijn evenwicht kon houden gaf hij zichzelf ook een applaus. Ja, zo eentje is het, erg trots op zichzelf.

Maar goed, gisteren was het dan zover. We waren buiten aan het genieten van de voorlaatste dag van de vakantie en hadden net onze buik vol van een lekkere BBQ. Vince was aan het spelen met zijn vriendje en ik zette hem voor de grap recht, ging weg en zei: en nu stappen hoor. Iedereen keek naar hem en we stonden even aan de grond genageld toen hij begon te stappen. Niet wankelen maar echt wel goed stappen. Ik spurtte naar binnen, graaide naar mijn telefoon en zette hem op video. Ondertussen was Vince gaan zitten. Ik zette hem weer recht en begon te filmen en ja hoor, meneer begon te stappen, onder luide aanmoediging van iedereen en dat vond hij best top.

Mama en papa supertrots natuurlijk. Ik belde gelijk naar zijn oma en opa en postte het op Facebook en instagram (euh…) Het gevoel dat er door je heen gaat op die speciale momenten, die mijlpalen… geweldig!

Vandaag hoeft het voor hem allemaal even niet en kroop hij bij de onthaalmoeder weer vrolijk rond. Ook thuis ging hij niet verder dan twee stappen. Ach, binnenkort spurt hij waarschijnlijk het hele huis door. We weten in ieder geval wel dat hij het kan…

Wanneer stapte jullie kind voor het eerst? 

XOXO Nathalie