Brief aan Vince | 1 jaar

Liefste prinsje,

Hiep hiep hoera voor jou! Vandaag word je 1 jaar! Vorig jaar moest mama om 8uur ‘s morgens richting het ziekenhuis vertrekken en konden we jou omstreeks 16u50 in onze armen sluiten. Uiteraard met een grappige anekdote , hoe kan het ook anders, maar alles verliep vlotjes en zonder problemen! We werden opslag ouders…mama en papa…Spannend… We hebben echt uren naar jou liggen staren en onwijs veel tegen elkaar gezegd: “dat hebben wij gedaan, dat is ons zoontje, wij zijn mama en papa!”.

Wat we sinds die dag voelden was een liefde die zo speciaal is dat je ze niet kan beschrijven. Een liefde die je voor niemand anders kan voelen. Zo speciaal. Maand na maand zagen we je groeien. Niet enkel in de lengte maar ook in je ontwikkeling. Je bent nu geen baby meer! Je bent een peuter, een dreumes, een toddler in het engels… Oh, ik ga ook wel een beetje het baby-zijn missen.

Je eet nu met ons mee en man… jij eet gewoon alles! Ik weet nog hoe moeilijk het was om jou fruitpap te laten eten. Enkele weken geleden at je dat plots wel, zonder pruttelen, gewoon met smaak en goesting! Je eerste frietje ging ook lekker binnen en vorige maandag heb je kunnen smullen van een taartje. Een eerste pannenkoek ging vandaag ook goed binnen! Smak smak…

Ook ben je deze week voor de eerste keer zelf rechtgestaan. Wel in een reisbedje met een zachte ondergrond maar nu wil je steeds overal aanhangen. Het lukt nog niet zo goed maar dat komt wel. Enkele blauwe plekken later waarschijnlijk… Je bent al enkele keren goed tegen dingen aangevallen. Dat hoort erbij hé, met vallen en opstaan, letterlijk dan.

Meneer heeft nu 6 tanden en gebruikt ze goed! Soms ook in onze vinger 😉 Humor heb je ook en je bent een deugniet. Wanneer je merkt dat mensen door jou moeten lachen ga je hen nog harder doen proberen lachen. Aandachtstrekker! Helemaal de mama!

Bang ben je niet. Je durft heel veel. We hebben je “kryptonite” echter wel gevonden, kleine superman… GRAS! Haha! Wanneer we je in het gras zetten dan blijf je gewoon zitten en je raakt het gras niet aan. Of héél eventjes. Je speelt wel maar zal alles doen om niet in contact te komen met die rare groene dingen. Hihi…

Ballen… daar ben je een grote fan van! Kleine, grote, zachte, harde… misschien toch een korfballertje? Papa gaat dit niet leuk vinden, mama en opa wel!

Samen met jou groeide ook onze zekerheid over het mama en papa zijn. Het is wonderbaarlijk. De onzekerheden blijven bij nieuwe of onverwachtse dingen wel, maar je krijgt bepaalde skills die je in het begin uiteraard niet had. Ik ben graag mama… Vaak bekijk ik de foto’s van toen je baby was, enkele weken oud was… Wat is het toch allemaal speciaal.

Vandaag vierden we je verjaardag bij bomma en bompa , oma en opa. Oma had mama’s kroon die bijna 29 jaar oud is (mama wordt 30 in oktober!) klaarliggen. Die is heel speciaal voor mij want die heeft nonkel Freddy gemaakt. Hij zou trots geweest zijn moest hij het nog kunnen zien. Maar hij zit samen met je bommi en bompi waarschijnlijk superhard te lachen met al jouw deugnietenstreken daarboven in de hemel!

Lieve jongen, wij houden van je , zielsveel, VOOR EEUWIG EN ALTIJD…

XoXo papa en mama